Το θέμα των συνωνύμων και των αντωνύμων αντιμετωπίζεται σε νέα βάση, χωρίς βέβαια να εξαντλείται. Απόλυτη συνωνυμία δεν υπάρχει στη γλώσσα, γεγονός που την καθιστά τόσο πλούσια, ευέλικτη και εκφραστική. Η απλή απαρίθμηση «συνωνύμων» δεν βοηθά τον χρήστη του Λεξικού, ο οποίος περιέρχεται πολλές φορές σε αμηχανία, αφού δεν υπάρχουν οι αναγκαίες ενδείξεις, για να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τις λίγο ή πολύ ισοδύναμες λέξεις ή εκφράσεις. Στο παρόν Λεξικό δίνονται συχνά οι απαραίτητες πληροφορίες, έτσι ώστε να επιλέγεται η εκάστοτε σημασιολογική δυνατότητα ανάλογα με την προθετικότητα του «παραγωγού» ενός γραπτού ή προφορικού κειμένου. Στο λήμμα έρχομαι καταγράφονται μέσα στα παραδείγματα με την ένδειξη (= …) 22 συνωνυμικές δυνατότητες. Αν ένα ΣΥΝ. ή ΑΝΤ. αντιστοιχεί σε όλες τις σημασίες του λήμματος, τότε προτάσσεται, για να μην επαναλαμβάνεται σε κάθε σημασία. Διαφορετικά, δηλώνεται μετά τα παραδείγματα κάθε σημασίας.

Η συντομογραφία Πβ. δηλώνει τη χαλαρή συνωνυμική σχέση που υπάρχει ανάμεσα στις λέξεις, τα σύμπλοκα και τις εκφράσεις: αλαλούμ: Πβ. αναμπουμπούλα, αναρχία, αναστάτωση, αναταραχή, βαβούρα, κομφούζιο, μπάχαλο, φασαρία, χαλασμός. Με την ένδειξη Βλ. γίνεται παραπομπή σε λέξεις ή εκφράσεις που ανήκουν στο ίδιο ή παραπλήσιο σημασιολογικό πεδίο ή παρουσιάζουν κοινά λεξικά ή γραμματικά μορφήματα: αντιβιοτικό: Βλ. ερυθρο-, στρεπτο-μυκίνη, πενικιλίνη. Ατμόσφαιρα: Βλ. εξώ-, θερμό-, ιονό-, μαγνητό-, μεσό-, οζονό-, στρατό-, τροπό-σφαιρα. Παραπέμπει, επίσης, σε χαλαρή αντωνυμική σχέση: δρω, βλ. αδρανώ.