κυκλώνας κυ-κλώ-νας ουσ. (αρσ.) 1. ΜΕΤΕΩΡ. σφοδρή ανεμοθύελλα και ειδικότ. σύστημα ανέμων με ατμοσφαιρική πίεση χαμηλότερη σε σχέση με τη γύρω περιοχή, οι οποίοι κινούνται ελικοειδώς (με δεξιόστροφη φορά στο Νότιο ημισφαίριο και αριστερόστροφη στο Βόρειο): μεσογειακός/τροπικός ~ (= τυφώνας).|| Ο καταστροφικός/φονικός ~. Βλ. ανεμοστρόβιλος, μετεωρολογική βόμβα. ΣΥΝ. χαμηλό βαρομετρικό (1) ΑΝΤ. αντικυκλώνας 2. (μτφ.) αναστάτωση, αναταραχή: πολιτικός ~. Πβ. λαίλαπα. ΣΥΝ. τυφώνας (2) 3. ΤΕΧΝΟΛ. περιστρεφόμενο σύστημα καθαρισμού, το οποίο χρησιμοποιεί τη φυγόκεντρο δύναμη, προκειμένου να επιτευχθεί ο διαχωρισμός συνήθ. σωματιδίων από αέριο. Βλ. πλυντρίδα, τουρμπίνα. ● ΣΥΜΠΛ.: μάτι του κυκλώνα: ΜΕΤΕΩΡ. περιοχή απόλυτης νηνεμίας στο κέντρο τροπικού κυκλώνα. [< γαλλ. l'oeil du cyclone] ● ΦΡ.: στο μάτι/στη δίνη του κυκλώνα (μτφ.): στο επίκεντρο δυσμενούς, κρίσιμης ή δύσκολης κατάστασης. [< γαλλ. dans l'oeil du cyclone] [< γαλλ.-αγγλ. cyclone < αρχ. κύκλωμα ‘τροχός’]
ανεμοστρόβιλος
ανεμοστρόβιλος[ἀνεμοστρόβιλος] α-νε-μο-στρό-βι-λος ουσ. (αρσ.) 1. ΜΕΤΕΩΡ. ισχυρότατος άνεμος που μετακινείται περιστρεφόμενος πολύ γρήγορα: καταστροφικός ~. Φονικοί ~οι. Ο ~ έπληξε την περιοχή/ξερίζωσε δέντρα/σάρωσε τα πάντα (στο πέρασμά του). Βλ. ανεμοθύελλα, κυκλώνας, λαίλαπα, τυφώνας. ΣΥΝ. αεροδίνη, ρούφουλας (1), σίφουνας (2) 2. (μτφ.) για κάτι που συμβαίνει ξαφνικά, πολύ γρήγορα ή και σε μεγάλο βαθμό, προκαλώντας αναταραχή: ~ σκανδάλων/(έντονων) συναισθημάτων. Πβ. δίνη. [< μεσν. ανεμοστρόβιλος]
πλυντρίδα
πλυντρίδαπλυ-ντρί-δα ουσ. (θηλ.): ΤΕΧΝΟΛ. γενική κατηγορία συσκευών καθαρισμού των αερίων που εκπέμπονται από εργοστασιακές μονάδες. Βλ. κυκλώνας, φίλτρο. [< αρχ. πλυντρίς 'πλύστρα', γαλλ. épurateur-laveur]
ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ
Πανεπιστημίου 28, 106 79, Αθήνα 210 3664700 Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
