Αναζήτηση

αφομοιώνω [ἀφομοιώνω] α-φο-μοι-ώ-νω ρ. (μτβ.) {αφομοίω-σα, αφομοιώ-σει, -θηκε, αφομοιω-θεί, -μένος} 1. (μτφ.) κάνω κτήμα μου, αναπόσπαστο στοιχείο της προσωπικότητάς μου ή του συνόλου στο οποίο ανήκω: ~ το μάθημα/μια ξένη γλώσσα (= κατακτώ, μαθαίνω)/πολιτιστικά στοιχεία/τη διδαχθείσα ύλη. Μια κοινωνία ~ει τους μετανάστες (= ενσωματώνει, εντάσσει). Όταν κοιμόμαστε, ο εγκέφαλος επεξεργάζεται και ~ει όσα έμαθε. ~μένες: γνώσεις/επιρροές/λέξεις (ΑΝΤ. αναφομοίωτος). Πβ. εμπεδώνω. 2. μετατρέπω τα προϊόντα της πέψης των τροφών σε χημικές ουσίες των ιστών του σώματος: Το ασβέστιο/η πρωτεΐνη/ο σίδηρος ~εται (= απορροφάται) από τον οργανισμό. Τα φρούτα απαιτούν μικρή ποσότητα ενέργειας για να ~θούν (= χωνευτούν). 3. ΓΛΩΣΣ. (συνήθ. μεσοπαθ.) υφίσταμαι αφομοίωση: Στη λέξη συγγνώμη (συν + γνώμη) το "ν" ~εται από το "γ". [< αρχ. ἀφομοιῶ ‘καθιστώ όμοιο, απεικονίζω, συγκρίνω’, γαλλ. assimiler]

βιβλίο βι-βλί-ο ουσ. (ουδ.) 1. έντυπο σε μορφή σελίδων με γραπτό ή/και εικονογραφικό υλικό, δεμένων στη μία τους πλευρά, το οποίο διαθέτει εξώφυλλο και οπισθόφυλλο και έχει εκδοθεί σε πολλά αντίτυπα· κυρ. το περιεχόμενό του (π.χ. κείμενο): δερματόδετο/χαρτόδετο ~. Το κάλυμμα/τα κεφάλαια/το παράρτημα/ο πρόλογος/το σχήμα/ο τίτλος ενός ~ου. (εμφατ.) Το ~ των ~ων (= η Αγία Γραφή). ~-οδηγός μαγειρικής (βλ. τσελεμεντές). ~ τσέπης (: μικρού μεγέθους και σε προσιτή τιμή, πβ. βίπερ). Έκθεση ~ου. Μεταχειρισμένα/παλιά/σπάνια ~α (βλ. παλαιοβιβλιοπωλείο). Ράφια με ~α. ~ που εξαντλήθηκε και επανεκδόθηκε. Αγοράζω/ανοίγω/βγάζω (= εκδίδω)/διαβάζω/κλείνω/ξεφυλλίζω/φυλλομετρώ ένα ~. Μοιράστηκαν τα ~α στους μαθητές (ενν. τα σχολικά).|| Απολαυστικό/βαρετό/διασκεδαστικό/ενδιαφέρον/μεταφρασμένο/πολυδιαβασμένο (βλ. τιράζ)/συναρπαστικό/χρήσιμο ~. Διδακτικά/εξωσχολικά/επιστημονικά/λογοτεχνικά/παιδικά/πανεπιστημιακά (πβ. σύγγραμμα) ~α. (Συγ)γράφει ένα ~ για/πάνω σε ... (βλ. πνευματικά δικαιώματα). Τόποι που ξέρουμε μόνο από τα ~α (: όχι από κοντά). Βλ. άλμπουμ, ανθολόγιο, εγχειρίδιο, κατάλογος, λεύκωμα, μπροσούρα, μυθιστόρημα.|| (μτφ.) Το ~ της ζωής/της φύσης. 2. (ειδικότ.) μεγάλο τετράδιο με χοντρό συνήθ. εξώφυλλο, το οποίο χρησιμοποιείται για καταγραφή, καταχώρηση στοιχείων: (ΟΙΚΟΝ.-ΛΟΓΙΣΤ.) ~ αποθήκης/επιταγών (= τσεκ, μπλοκ)/μεταγραφών (υποθηκοφυλακείου)/μετόχων. Τραπεζικά ~α. Πβ. κατάστιχο, τεφτέρι.|| (κυρ. για την Εφορία:) (Χειρόγραφο) ~ αγορών/εξόδων/εσόδων/πωλήσεων. Εμπορικά ~α και ~α επιτηδευματιών. Άνοιγμα/ενημέρωση/κλείσιμο (των) ~ων (βλ. ισολογισμός). Ανακρίβεια ~ων. Απόρριψη/έλεγχος (των) ~ων (: από τη ΔΟΥ). Επιχειρήσεις που τηρούν ~α Α'/Β'/Γ' κατηγορίας (= ~α Εφορίας). (για λογιστή) Κρατάω τα ~ (ενν. εταιρείας ή ιδιώτη).|| (γενικότ.) ~ δρομολογίων/ευχών/παραπόνων/πρακτικών/συλλυπητηρίων. Υπέγραψε στο ~ επισκεπτών. 3. σε ΦΡ. για πρόσωπο πολύ μελετηρό, βιβλιόφιλο ή το αντίθετο: άνθρωπος του ~ου. Είναι συνέχεια πάνω από ένα ~. Δεν έχει ανοίξει/πιάσει ~ στη ζωή/στα χέρια του. 4. καθένα από τα ξεχωριστά τμήματα ενός ευρύτερου γραπτού έργου: στο δεύτερο ~ της τριλογίας ... Πβ. τόμος. ● Υποκ.: βιβλιαράκι (το) ● ΣΥΜΠΛ.: ακουστικό/ηχητικό/ομιλούν βιβλίο: εγγραφή σε κασέτα ή κυρ. σιντί, κειμένου (συνήθ. λογοτεχνικού) που διαβάζεται συχνά από ηθοποιό ή συγγραφέα και διατίθεται στο εμπόριο: ψηφιακά ακουστικά/ομιλούντα ~α. ~ ~ για τυφλούς. [< αγγλ. audiobook, 1942, γαλλ. audiolivre, 1949] , ανοιχτό βιβλίο (μτφ.): για πρόσωπο που φανερώνει τον χαρακτήρα του, που διακρίνεται από ειλικρίνεια: Σε διαβάζω/σε ξέρω σαν ~ ~., ηλεκτρονικό βιβλίο & ψηφιακό βιβλίο: κείμενο σε ψηφιακή μορφή ή υλικό που διαβάζεται ψηφιακά: διαδραστικά/ενισχυμένα/κανονικά ~ά ~α. Βλ. ηλεκτρονική έκδοση, ηλεκτρονικό χαρτί, ψηφιακή/ηλεκτρονική βιβλιοθήκη. [< αγγλ. electronic/e-book, 1988, γαλλ. e-book, 1998] , βιβλίο/έργο αναφοράς βλ. αναφορά, Ιερό Βιβλίο/Κείμενο βλ. ιερός, κανονικά βιβλία βλ. κανονικός, Λευκή Βίβλος/Λευκό Βιβλίο βλ. βίβλος, ληξιαρχικά βιβλία βλ. ληξιαρχικός, λογιστικά βιβλία βλ. λογιστικός, Μπλε Βίβλος βλ. βίβλος ● ΦΡ.: τρώω/καταβροχθίζω/ρουφάω ένα βιβλίο (μτφ.): το διαβάζω γρήγορα, γιατί το βρίσκω ενδιαφέρον, συναρπαστικό., Βιβλίο Μητρώου Μαθητών/Μητρώο Μαθητών βλ. μητρώο, κλείνω τα βιβλία βλ. κλείνω [< αρχ. βιβλίον, αγγλ. book, γαλλ. livre, γερμ. Buch]

σφουγγάρι σφουγ-γά-ρι ουσ. (ουδ.) {σφουγγαρ-ιού | -ιών} 1. μαλακό, πορώδες, απορροφητικό υλικό που χρησιμοποιείται κυρ. για πλύσιμο ή καθάρισμα: συνθετικό/φυσικό ~. Φυτικό ~ (πβ. λούφα²). ~ κουζίνας/μπάνιου/(σχολικού) πίνακα. ~ γυαλίσματος/καθαρισμού/πλύσης. ~ απολέπισης (σώματος). Τρίψιμο με ~. Έπλυνε το αυτοκίνητο με κουβά και ~. ΣΥΝ. σπόγγος 2. ΖΩΟΛ. πολυκύτταρος θαλάσσιος οργανισμός (φύλο Porifera) που ζει προσκολλημένος στον βυθό, σχηματίζοντας αποικίες και αλιεύεται κυρ. για την παραγωγή του αντίστοιχου προϊόντος: μεσογειακό ~. Αλιεία ~ιών (= σπογγαλιεία). Βλ. κοιλεντερωτά. ● Υποκ.: σφουγγαράκι (το) ● ΦΡ.: πίνει σαν σφουγγάρι/νεροφίδα: καταναλώνει μεγάλες ποσότητες αλκοόλ., πίνει/ρουφάει/τραβάει σαν σφουγγάρι: έχει μεγάλη απορροφητικότητα: Τα τηγανητά τραβούν το λάδι ~. Το ξύλο πίνει την υγρασία ~. [< μεσν. σφουγγάρι < μτγν. σπογγάριον, σφογγάριον < αρχ. σπόγγος]