Αναζήτηση

σέρνω σέρ-νω ρ. (μτβ. κ. αμτβ.) {έσυρα, σύρει, σύρ-θηκα, -θεί, -μένος, σέρν-οντας} & (επίσ.) σύρω & (λαϊκό) σούρνω 1. μετακινώ κάτι που είναι σε διαρκή επαφή με το έδαφος ή το δάπεδο, συχνά με δύναμη ή δυσκολία: Μη ~εις τον καναπέ/τις παντόφλες σου (πβ. σβαρνίζω). Έσερνε τη βαλίτσα/το καρότσι της. Βλ. παρασύρω.|| (ειδικότ., για υπολογιστή) Σύρουμε το ποντίκι αριστερά/δεξιά. ~ τον κέρσορα. 2. (μτφ.) τραβώ κάποιον, τον οδηγώ κάπου παρά τη θέλησή του ή τον υποχρεώνω να κάνει κάτι: Τη ~ει από τα μαλλιά. Τον έσυρε έξω από το σπίτι/προς την πόρτα. Με ~ουν στο κρατητήριο/στο Τμήμα. ~θηκε στα δικαστήρια.|| Τον έσυραν να καταθέσει. ~θηκε σε δίκη/παραίτηση. Η χώρα σύρεται σε εκλογές. Βλ. διασύρω. ● σύρατε: συνήθ. ως επιγραφή σε εισόδους με συρόμενη πόρτα. ΑΝΤ. έλξατε., σύρε (λαϊκό): πήγαινε: ~ να ... ~ στο καλό. Πβ. άντε. ● Παθ.: σέρνομαι 1. κινούμαι, μετακινούμαι έρποντας: Τραυματισμένος ~θηκε μέχρι/ως την πόρτα. ~εται (= κυλιέται) στις λάσπες/στα χώματα. Tο φίδι σερνόταν στο έδαφος. Η κουρτίνα ~εται (: ακουμπά στο πάτωμα). 2. (μτφ.-προφ.) περπατώ ή περιφέρομαι αργά, χωρίς σκοπό και διάθεση, συνήθ. από κούραση: Είμαι τόσο κουρασμένη που ~. Σερνόμουν από καρέκλα σε καρέκλα/από τη νύστα. ~ όλη μέρα σήμερα (= είμαι εξαντλημένος). Σερνόταν στους δρόμους.|| (στον αθλητισμό) Η ομάδα/ο παίκτης σερνόταν στο γήπεδο. ΑΝΤ. πετώ. 3. {μόνο στο γ' πρόσ.} (μτφ.-προφ.) για συσκευή, σύστημα με ελαττωματική λειτουργία: Ο υπολογιστής/η σύνδεση ~εται. 4. {μόνο στο γ' πρόσ.} (προφ., για αρρώστια) κυκλοφορεί, μεταδίδεται: ~εται γρίπη/ίωση.|| (κατ' επέκτ.) ~εται η αβεβαιότητα/απειλή. 5. {μόνο στο γ' πρόσ.} χρονίζει, διαρκεί πολύ: Σωρεία εκκρεμοτήτων που ~ονται (: τραβούν σε μάκρος). ● Μτχ.: συρόμενος , η, ο: που σύρεται: ~ος: αναβατήρας (για σκι)/απορροφητήρας/διακόπτης/καναπές/μηχανισμός. ~η: άγκυρα (= τελεσκί)/βάση/επιφάνεια/καγκελόπορτα/κατασκευή/μπαλκονόπορτα/ντουλάπα/οροφή/πόρτα. ~ο: κούφωμα/κρεβάτι/ράφι/παράθυρο/πληκτρολόγιο. Κινητό τηλέφωνο με ~η πρόσοψη. Πβ. συρταρωτός, συρτός. ● ΦΡ.: (τα) σούρνω/σέρνω (σε κάποιον) & (σπάν.) σέρνω (σε κάποιον) όσα σέρνει η σκούπα (λαϊκό): τον επικρίνω ή τον βρίζω: Μου έσουρε τα χίλια μύρια., σέρνω μαζί μου (μτφ.-αρνητ. συνυποδ.): φέρνω, κουβαλώ: Ποιος είναι αυτός που ~ει ~ της;, σέρνω τα πόδια/τα βήματά μου (προφ.): μετακινούμαι αργά και με δυσκολία ή απροθυμία: ~ ~ από κούραση και απογοήτευση.|| (μτφ.) ~ουν τα πόδια τους στο ζήτημα των μεταρρυθμίσεων. Πβ. κωλυσιεργώ. [< γαλλ. traîner les pieds/pas] , σέρνω τον χορό 1. έχω την πρώτη θέση σε κυκλικό κυρ. παραδοσιακό χορό και οδηγώ τους άλλους χορευτές. 2. (μτφ.-συνήθ. αρνητ. συνυποδ.) είμαι επικεφαλής, πρωτοστατώ: Οι νέοι ~ουν ~ της ανεργίας (: αποτελούν τους περισσότερους ανέργους).|| Το ψέμα ~ει ~ (= κυριαρχεί)., σέρνω/σύρω φωνή (λαϊκό): φωνάζω πολύ δυνατά, κραυγάζω. , ακούω/ψέλνω/σέρνω σε κάποιον τον αναβαλλόμενο βλ. αναβαλλόμενος, δεν μπορώ να πάρω/σύρω τα πόδια μου βλ. πόδι, δένομαι/προσδένομαι/σέρνομαι πίσω από το/στο άρμα (κάποιου) βλ. άρμα, πάω/σέρνω (κάποιον) καροτσάκι βλ. καρότσι, πέφτω στα γόνατα βλ. γόνατο, ρίχνομαι/πέφτω/σέρνομαι στα πόδια (κάποιου) βλ. πόδι, σέρνω/τραβώ κάποιον από τη μύτη βλ. μύτη [< αρχ. σύρω, μεσν. σέρνω, γαλλ. traîner]