Αναζήτηση

αμαξοστάσιο [ἁμαξοστάσιο] α-μα-ξο-στά-σι-ο ουσ. (ουδ.): χώρος κυρ. στάθμευσης, φύλαξης, αλλά και συντήρησης, επισκευής μεγάλων τροχοφόρων ή ηλεκτροκίνητων οχημάτων συγκοινωνιακού οργανισμού: το ~ του δήμου/της Ε.ΘΕ.Λ./των ΗΛΠΑΠ/των ΗΣΑΠ/του μετρό/του ΟΣΕ/του τραμ. Οι συρμοί αποσύρθηκαν στα ~α. Βλ. γκαράζ, μηχανοστάσιο, ντεπό, -στάσιο.

απατεώνας [ἀπατεώνας] α-πα-τε-ώ-νας ουσ. (αρσ.) {σπάν. θηλ. απατεώνισσα}: πρόσωπο που εξαπατά συστηματικά τους άλλους με σκοπό το προσωπικό, συνήθ. οικονομικό, κέρδος: αδίστακτος/επαγγελματίας ~. Είναι ψεύτης και ~. Δίκτυο/σπείρα/συμμορία ~ων. Τον ξεγέλασε ένας ~. Έπεσε θύμα ~α. Πβ. αγύρτης, κατεργάρης, κλέφτης, κομπιναδόρος, λαμόγιο, λοβιτουρατζής, μασκαράς, μούτρο, μπαγαπόντης, τσαρλατάνος.|| (ως επίθ.) ~ εργοδότης. Βλ. μεγαλο~, μικρο~. ● Υποκ.: απατεωνίσκος (ο) [< αρχ. ἀπατεών]

βουλκανιζατέρ βουλ-κα-νι-ζα-τέρ ουσ. (ουδ.) {άκλ.}: συνεργείο ή σπανιότ. συσκευή επιδιόρθωσης ή αντικατάστασης φθαρμένων ελαστικών σε οχήματα: βαφείο-φανοποιείο-~. Λάστιχα-~. [< γαλλ. vulcanisateur]

γκαγκ ουσ. (ουδ.) {άκλ. κ. πληθ. -ς} & γκανγκ : απρόβλεπτο κωμικό στιγμιότυπο ή εύρημα βασισμένο στην κίνηση-έκφραση, τον διάλογο, τις γκάφες ή την υπερβολή: απολαυστικά/έξυπνα ~. Τα ~ του βωβού κινηματογράφου. Βλ. μούτα, φάρσα. [< αγγλ. gag, γαλλ. ~, 1922]

-ισμός επίθημα αφηρημένων αρσενικών ουσιαστικών που δηλώνει 1. ενέργεια, αποτέλεσμα: καταρτ~/μεταβολ~/πανηγυρ~/παραθερ~/συμψηφ~/υπνωτ~.|| Oραματ~/προβληματ~. 2. θεωρία, τέχνη: αγνωστικ~/δαρβιν~/δυϊσμός/ουμαν~/πλουραλ~/σχετικ~. Kαπιταλ~/κομμουν~/σοσιαλ~.|| (αρνητ.) Σκοταδ~.|| (κίνημα:) Δημοτικ~. Φεμιν~.|| (διδασκαλία:) Στωικ~/χριστιαν~. Μανιχα-ϊσμός.|| Κλασικ~/μινιμαλ~/ρεαλ~/ρομαντ~. 3. στάση, συμπεριφορά: αλτρου~.|| (συνήθ. μειωτ.) Αριβ~/ατομ~/εγω~/σοβιν~/στρουθοκαμηλ~/χαμαιλεοντ~/χαφιεδ~. 4. ενασχόληση, δραστηριότητα: αθλητ~/ακτιβ~/αλπιν~/προσκοπ~. 5. ΙΑΤΡ. πάθηση, νόσο: δαλτον~. 6. φαινόμενο: γεωτροπ~/ιον~.|| Γαλλ~.

καμήλα κα-μή-λα ουσ. (θηλ.) & (λαϊκό) γκαμήλα 1. ΖΩΟΛ. μεγαλόσωμο φυτοφάγο μηρυκαστικό της ερήμου και των άνυδρων στεπών (γένος Camelus), με ψηλά πόδια, μακρύ και καμπυλωτό λαιμό, κρεμαστά χείλη, πυκνό κιτρινο-κόκκινο, καφέ ή σχεδόν μαύρο τρίχωμα και ένα ή δύο λιπώδη εξογκώματα (ύβους) στη ράχη: γάλα ~ας. Η καμπούρα της ~ας. Ύφασμα από τρίχα ~ας (πβ. καμηλό). Βόλτα/σαφάρι με ~ες. Καραβάνι από ~ες. Βλ. βακτριανή, δρομάδα.|| Έχει μνήμη ~ας (= ελέφαντα). ΣΥΝ. κάμηλος 2. (μτφ.-μειωτ.) ψηλή και άχαρη γυναίκα. ● ΦΡ.: ο δρόμος της καμήλας (μτφ.): μέση οδός, συμβιβαστική λύση. [< μεσν. καμήλα, αγγλ. camel, γερμ. kamel, γαλλ. chameau]

καμπαρντίνα κα-μπαρ-ντί-να ουσ. (θηλ.) & καπαρντίνα & γκαμπαρντίνα: ελαφρύ, συνήθ. μακρύ, αδιάβροχο πανωφόρι με φαρδύ πέτο, διπλά κουμπιά, υφασμάτινες λωρίδες στα μανίκια, επωμίδες και ζώνη με κρίκους στις άκρες· λεπτό ή χοντρό ύφασμα με λοξή πλέξη που χρησιμοποιείται συνήθ. σε αδιάβροχα παλτό, φορέματα και κοστούμια: κλασική/μαύρη ~.|| Βαμβακερή/μάλλινη/μεταξωτή ~. (ως επίθ.) Παντελόνι ~. [< γαλλ. gabardine, 1925, ισπ. gabardina, πβ. μεσν. γκαβαρδίνα < βεν. gavardina]

κωλοφαρδία κω-λο-φαρ-δί-α ουσ. (θηλ.) (προφ.): υπερβολική ή/και ανέλπιστη τύχη: Αυτό θα πει ~! Έχει απίστευτη/μεγάλη ~. Βλ. γκαντεμιά.

μαφιόζικος, η, ο μα-φιό-ζι-κος επίθ.: που σχετίζεται με τη μαφία ή τον μαφιόζο: ~η: απαγωγή/εκτέλεση/επίθεση/οικογένεια/οργάνωση/ταινία. ~ο: έγκλημα/κύκλωμα/σύστημα/χτύπημα. ~ες: μέθοδοι. Τον εκτέλεσαν με ~ο τρόπο.

μαφιόζος μα-φιό-ζος ουσ. (αρσ.) {θηλ. μαφιόζα} 1. μέλος της μαφίας και κατ' επέκτ. κακοποιός. 2. (μειωτ.) χαρακτηρισμός προσώπου ή ομάδας που δρα παρασκηνιακά, για να πετύχει τον σκοπό του: οι ~οι των γηπέδων. Βλ. αρχι~, γκάνγκστερ, -όζος. [< ιταλ. mafioso]

μπαλκονόπορτα μπαλ-κο-νό-πορ-τα ουσ. (θηλ.): πόρτα που βγάζει σε μπαλκόνι.

μπουκ ουσ. (αρσ.) {άκλ. κ. πληθ. -ς, συνήθ. στον πληθ.} (προφ.): μπουκμέικερ. [< αγγλ. book, 1900]

φανοποιός φα-νο-ποι-ός ουσ. (αρσ.) (λόγ.): τεχνίτης που εργάζεται σε φανοποιείο. Βλ. -ποιός. ΣΥΝ. φαναρτζής (1) [< γαλλ. tôlier]