-ια3: επίθημα ουδέτερων ουσιαστικών πληθυντικού αριθμού που παράγονται από κύρια ονόματα∙ αναφέρεται σε εορταστική εκδήλωση, συνήθ. στη μνήμη ή προς τιμήν σημαντικού προσώπου: Δημήτρ~. (ΑΡΧ.) Ανθεστήρ~/Διονύσ~. Βλ. -ειος1.
-ιά3: επίθημα θηλυκών ουσιαστικών που δηλώνει ενέργεια ή το αποτέλεσμά της: δαγκωματ~/ραγισματ~/χαραγματ~.|| (από ρήματα) Kλεψ~/κοψ~/ριξ~. Βλ. -ιά2.
-ιά4: επίθημα αφηρημένων θηλυκών ουσιαστικών που παράγονται από ονόματα και δηλώνουν ιδιότητα: (από ουσ.) ανθρωπ~ (άνθρωπος).|| (από επίθ.) Αμυαλ~ (άμυαλος)/κακομοιρ~ (κακόμοιρος).
-ιά5: επίθημα του διαλεκτικού ή κοινού τύπου ουσιαστικών σε -ία: ευωδ~ (ευωδία)/λιποψυχ~ (λιποψυχία).|| (με διαφοροποίηση στη σημ.:) αποθυμ~ (επιθυμία)/γειτον~ (γειτονία)/ζημ~ (ζημία). Βλ. -ία, συνίζηση.
-ιαίος , α, ο λόγιο επίθημα για την παραγωγή επιθέτων κυρ. από ουσιαστικά∙ δηλώνει 1. διάρκεια ή επανάληψη σε τακτά χρονικά διαστήματα: στιγμ~/ωρ~.|| Eβδομαδ~/μην~.2. μέρος του σώματος: κροταφ~ (= κροταφικός)/μετωπ~ (λοβός). Μηρ-ιαίο (οστό). Γλουτ-ιαίοι (μύες).3. τρόπο: βαθμ~/κατακλυσμ~.4. μέγεθος ή ποσότητα: γιγαντ~ (πβ. -ιος)/κολοσσ~/σπιθαμ~.|| Εκατοστ~/ποσοστ~.
-ιακός & -ακός , ή, ό επίθημα για την παραγωγή επιθέτων από ουσιαστικά∙ δηλώνει 1. γνώρισμα, ιδιότητα: αισθησ-ιακός/επαρχ~/μαθησ~/παραδοσ~/ψηφ~.|| Mισ-ιακός.|| Αρτηρ-ιακός/βακτηρ~/ισχ~/μιτοχονδρ~.2. προέλευση: αυστρ-ιακός. Ποντι-ακός/τυνησι~/χι~ (πβ. χιώτικος).
-ιανός , ή, ό επίθημα για τον σχηματισμό επιθέτων∙ δηλώνει 1. προέλευση, καταγωγή: (παράγ. από κύριο όν.) Παρ~/Συρ~ (βλ. -ιος). Χολιγουντ~.|| Ελισαβετ~/καντ~.2. χρόνο ή τόπο: (παράγ. από ουσ.) μεσημερ~. (σπανιότ. από επίρρ.) Αυρ~. Πβ. -ιάτικος.|| Παλατ~. Πβ. -ινός.
-ίας: επίθημα αρσενικών ουσιαστικών για δήλωση κτήσης ή ιδιότητας: εισοδηματ~/κτηματ~. Aισθηματ~.|| Λοχ~/σμην~.|| (μειωτ.) Aμφισβητ~/αντιρρησ~/διαδοσ~/καυχηματ~/πραξικοπηματ~/ταραξ~.
-ιάς1: επίθημα αρσενικών ουσιαστικών για δήλωση επαγγελματικής ιδιότητας ή άλλου χαρακτηριστικού: σκαφτ~. Πβ. -ουργός.|| (μειωτ.) Γραφ~ (βλ. γραφ-έας).|| Φον~.
-ιάς2: (περιληπτ.-συνήθ. ως τοπωνύμιο) επίθημα αρσενικών ουσιαστικών∙ δηλώνει έκταση που καλύπτεται από συγκεκριμένo είδος βλάστησης: πευκ~. Πβ. -ώνας. Βλ. -τοπος.
-ειος1, α, ο {πρόφ. σε δύο συλλαβές}: κατάληξη επιθέτων που παράγονται από κύρια ονόματα ή σπανιότ. ουσιαστικά: αχίλλ~/λιλιπούτ~/λουκούλλ~/τέλ~. Πβ. -ιος.
-ία
-ία επίθημα θηλυκών ουσιαστικών που 1. παράγονται από ρήματα ή ουσιαστικά και δηλώνουν ενέργεια ή αποτέλεσμα: επιθυμ~ (επιθυμώ)/καταγγελ~ (καταγγέλλω)/φιλονικ~ (φιλονικώ).|| Αρχαιοκαπηλ~ (αρχαιοκάπηλος)/κερδοσκοπ~ (κερδοσκόπος)/προεδρ~ (πρόεδρος).2. σχηματίζονται από επίθετα και φανερώνουν κατάσταση ή ιδιότητα: ομοφων~ (ομόφωνος)/φυγοπον~ (φυγόπονος).3. αποτελούν επιστημονικούς όρους και αναφέρονται σε πάθηση ή γενικότ. μη φυσιολογική κατάσταση: (ΙΑΤΡ.) αμνησ~/αναφυλαξ~/δυσεντερ~/πνευμον~.|| Aϋπν~/δυσπεψ~.4. ανήκουν στην κατηγορία των τοπωνυμίων: Ινδ~/Ιταλ~/Σερβ~.|| Θεσσαλ~/Μακεδον~.
-ια2
-ια2: επίθημα θηλυκών ουσιαστικών για δήλωση λουλουδιών ή σπανιότ. δέντρων: γαρδέν~/καμέλ~/ντάλ~.|| Αροκάρ~.
-τοπος
-τοπος β' συνθετικό αρσενικών ουσιαστικών που δηλώνει 1. τόπο γεμάτο από ό,τι δηλώνει το α' συνθετικό: δασό~/θαμνό~/ψαρό~.|| Σκουπιδό~.2. περιοχή με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά: αγριό~/βιό~/γεώ~/κυνηγό~/ξερό~/χερσό~.3. χώρο κατάλληλο για ορισμένη δραστηριότητα: παιδό~/παιχνιδό~.
Πανεπιστημίου 28, 106 79, Αθήνα 210 3664700 Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
